Υπάρχει Τελικά “Κακό Timing”;
Πολλές φορές λέμε ή ακούμε άλλους να μας λένε… «δεν ήταν τελικά το σωστό timing»… είτε αναφερόμαστε σε επιχειρηματικά εγχειρήματα, είτε σε ανθρώπινες σχέσεις, είτε σε άλλες δραστηριότητες της ζωής μας.
Αυτή η έκφραση ενέχει κάτι αρνητικό, ενέχει ίσως και μία απογοήτευση. Είναι σαν να λέμε… «ναι, ήθελα πολύ όμως οι καταστάσεις δεν ήταν οι κατάλληλες για να συμβεί αυτό που ήθελα».
Και φυσικά καταλήγουμε να λέμε «δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή» αφού ολοκληρωθεί κάτι και κάνουμε ένα είδος απολογισμού ή αφού έχουμε φτάσει στο τέλος μιας διαδρομής (ή νομίζουμε ότι έχουμε φτάσει) και αρνούμαστε να γυρίσουμε πίσω και να ξαναπροσπαθήσουμε.
Το Timing στα Επιχειρηματικά Εγχειρήματα
Πριν λίγο καιρό έπεσα επάνω σε μία ομιλία του Bill Gross στο TED Talks, ιδρυτή της εταιρείας IdeaLab και κατ’ εξακολούθηση entrepreneur που επενδύει σε νέες ιδέες, με τίτλο: «The single biggest reason why start-ups succeed»-«Ο μοναδικός και βασικότερος λόγος εξαιτίας του οποίου οι νεοφυείς επιχειρήσεις πετυχαίνουν».
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος λοιπόν πίστευε ότι ο νούμερο ένα-Νο1 λόγος που ένα start-up πετυχαίνει είναι η ιδέα. Γι’ αυτό άλλωστε έδωσε και στην εταιρεία του το όνομα «IdeaLab». Όμως κάτι δεν του πήγαινε καλά. Κι έτσι αποφάσισε να κάνει μία έρευνα για να βρει τελικά ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που κάποια start-ups, κάποιες ιδέες τελικά πετυχαίνουν και κάποιες άλλες όχι.
Μελέτησε 100 εταιρείες που χρηματοδοτήθηκαν από τη δική του επιχείρηση, την IdeaLab και άλλες 100 εκτός IdeaLab ώστε να μπορέσει να καταλήξει σε ένα αξιόπιστο επιστημονικό αποτέλεσμα. Οι πέντε (5) παράγοντες που έλαβε υπόψη του σ’ αυτήν την έρευνα με ιεραρχική σειρά βασιζόμενος σ’ αυτό που πίστευε ο ίδιος ότι ήταν σημαντικό για την επιτυχία ενός start-up ήταν:
- Η αρχική ιδέα
- Ο τρόπος υλοποίησης της ιδέας και η ομάδα υλοποίησης. Ουσιαστικά η Διαχείριση Έργου/Project Management του project «Υλοποίηση Ιδέας»
- Το Επιχειρηματικό Μοντέλο-Business Model
- Η Χρηματοδότηση. Αν δηλαδή υπήρχαν τα απαραίτητα κεφάλαια για την υλοποίηση των ιδεών
- Ο Χρόνος. Το πότε δηλαδή μία ιδέα που έχει μεταφραστεί σε προϊόν/υπηρεσία βγαίνει στην αγορά. Το γνωστό timing δηλαδή.
Αυτό που έκανε ήταν να ταξινομήσει τις 200 επιχειρήσεις με βάση αυτούς του πέντε (5) παράγοντες και τα αποτελέσματα πραγματικά τον εξέπληξαν.
Οι επιχειρήσεις που πραγματικά ήταν επιτυχημένες ήταν αυτές που έβγαλαν το προϊόν/υπηρεσία τους στην αγορά την κατάλληλη στιγμή. Τη στιγμή που η αγορά είχε τη συγκεκριμένη ανάγκη.
Ο τρόπος υλοποίησης της ιδέας (Project Management) και η ομάδα υλοποίησης ήρθε δεύτερος και η ιδέα, σε επίπεδο διαφοροποίησης και μοναδικότητας σε σχέση με το τι υπήρχε στην αγορά ήρθε τρίτη. Την τέταρτη και την πέμπτη θέση στην κατάταξη των παραγόντων που σχετίζονται με την επιτυχία μιας επιχείρησης πήραν το Επιχειρηματικό Μοντέλο και η Χρηματοδότηση.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η αρχική ιδέα, η αρχική σκέψη δεν είναι σημαντική. Το θέμα είναι να υπάρχει μία «καλή» ιδέα και να βγει στην αγορά στο «σωστό timing».
Και τι ακριβώς μπορεί να κρύβεται πίσω από το «Έφταιγε το Τiming»;
«Έφταιγε το Τiming» μπορεί να σημαίνει:
- Είχα μία καλή ιδέα αλλά ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος να τη δεχθεί
- Είχα μία καλή ιδέα, φοβήθηκα όμως ή δεν ένιωθα έτοιμος να τη βγάλω στον αέρα έγκαιρα και κάποιος άλλος με πρόλαβε οπότε ήρθα δεύτερος.
- Η ιδέα μου τελικά δεν ήταν και τόσο καλή και άρα ο κόσμος δεν τη δέχθηκε όπως περίμενα.
Όμως μπορεί να σημαίνει…
- το εγχείρημά μου δεν το υλοποίησα όπως θα έπρεπε ή δεν πίστευα τόσο πολύ σ’ αυτό που έκανα ή δεν αγαπούσα αληθινά αυτό που υλοποιούσα κι έτσι το παραδοτέο μου ήταν ελλιπές και δεν πέτυχε στην αγορά.
Και φυσικά όλα τα προαναφερόμενα ισχύουν αντίστοιχα και για τις ανθρώπινες σχέσεις και για οτιδήποτε άλλο θέλουμε να κάνουμε και τελικά δεν το πετυχαίνουμε (να πάρουμε ένα πτυχίο, να κάνουμε ένα ταξίδι…) και ρίχνουμε το φταίξιμο στο χρόνο.
Τελικά υπάρχει «Κακό Timing»;
Πριν ξεστομίσουμε αυτή την έκφραση… «ήταν θέμα κακού timing» θα πρέπει να κάτσουμε και να αναλογιστούμε τις πράξεις μας, τις σκέψεις μας, τα δεδομένα που είχαμε και να καταγράψουμε τα lessons-learned ώστε να δούμε πραγματικά τι έφταιξε.
Αν όντως όλα τα κάναμε σωστά, ήμασταν παθιασμένοι μ’ αυτό που υλοποιούσαμε, ακολουθήσαμε τα best practices και παρ’ όλα αυτά δεν πετύχαμε, τότε ίσως να έφταιγε και η χρονική στιγμή που το κάναμε γνωστό στον κόσμο.
Δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ξαναπροσπαθήσουμε βλέποντας τα πράγματα και δρώντας από μία διαφορετική οπτική γωνία. Αλλάζοντας δηλαδή το Vantage Angle μας.
Ο χρόνος είναι σχετικός όπως μας λέει η Κβαντική Φυσική. Επίσης ο χρόνος είναι κυκλικός. Και στη διαμόρφωση της όποιας πραγματικότητας το βασικό ρόλο παίζει ο παρατηρητής. Και όλα αυτά τι σημαίνουν;
Οι ευκαιρίες ξανάρχονται μπροστά μας για να υλοποιήσουμε τις ιδέες μας, για να ξαναβρεθούμε με ανθρώπους, για να προχωρήσουμε οποιοδήποτε εγχείρημα. Όμως αυτό που απαιτείται στη δεύτερη προσπάθεια είναι να έχουμε εξελιχτεί. Να έχουμε κάνει κάποια βήματα τα οποία θα μας επιτρέψουν να λειτουργήσουμε διαφορετικά. Θα μας επιτρέψουν να λειτουργήσουμε μέσα από μία ισορροπία καρδιάς και νου και έτσι να έχουμε περισσότερες πιθανότητες να είμαστε αποτελεσματικοί.
Γι’ αυτό λοιπόν δεν πρέπει ποτέ να το βάζουμε κάτω και να παρατάμε τα θέλω μας, τα όνειρά μας, τους στόχους μας. Αν φυσικά όλα αυτά παραμένουν ζωντανά μέσα μας αλλά μας κυριεύει ο φόβος και δεν ξανα-τολμούμε.
Για μένα δεν υπάρχει ποτέ θέμα «κακού timing». Υπάρχει πάντα τρόπος, είτε τώρα, είτε αύριο, αρκεί να θέλω πραγματικά κάτι. Αρκεί αυτό το κάτι να συμβαδίζει με το «Γιατί» μου.
Δύο εκφράσεις χρησιμοποιώ πολύ συχνά στη ζωή μου και όχι μόνο στα λόγια…
Η πρώτη είναι:
«Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα αρκεί να το θέλω πραγματικά»
Και τη δεύτερη την πρωτοείπα σε ηλικία δέκα (10) χρονών όταν έχασα ξαφνικά τον πατέρα μου:
«όλα για κάποιο λόγο γίνονται»…
Και συμπληρώνω τώρα μετά από τόσα χρόνια…
«…τον οποίο τον μαθαίνουμε αργότερα αρκεί να είμαστε συνειδητοί και να είμαστε πάντα μαχητές».
Δήμητρα Ζερβάκη, EMBA, PMP, TTT
Photo credit: conradoplg / Foter / CC BY-NC-SA