Τι Έμαθα τη Χρονιά που Πέρασε Μέσα από Εσάς (27 Quotes)
Οι άνθρωποι με τους οποίους έρχομαι σε επαφή, είτε στην επαγγελματική μου είτε στην προσωπική μου ζωή, είναι αυτοί στους οποίους οφείλω ένα μεγάλο κομμάτι αυτού που είμαι. Είναι αυτοί που με εμπνέουν, που με ωθούν να ψάξω, να μάθω και να εξελιχθώ. Σ’ αυτούς τους ανθρώπους οφείλω την ύπαρξη ενός μεγάλου τμήματος της δημιουργικότητάς μου και της θέλησής μου να συνεχίζω να προσπαθώ, με ό,τι δυνάμεις έχω, να αλλάξω έστω και κάτι μικρό σ’ αυτόν τον challenging κόσμο που ζούμε. Είναι αυτοί που με βοηθούν να επιδεικνύω συνέπεια, αυτο-πειθαρχία και αλληλεγγύη.
Σας ευχαριστώ λοιπόν μέσα από την καρδιά μου γιατί με υποστηρίξατε να πορευτώ μέσα στο 2017 με σθένος. Με βοηθήσατε να εκφραστώ και μέσα από αυτήν την πηγαία έκφραση να «ταΐσω» το ανικανοποίητό μου για μάθηση και προσωπική ανάπτυξη.
Τα παρακάτω 27 quotes, είναι κομμάτια που ξεχώρισα μέσα από τα άρθρα που έγραψα και ανέβασα στο blog του website μου κατά τη διάρκεια του 2017. Είναι τα «hot spots», που σηματοδοτούν ένα μεγάλο μέρος της εξέλιξή μου, την οποία προσπάθησα να μοιραστώ μαζί σας, με σκοπό, αν μπορώ, να φανώ χρήσιμη στη δική σας εξέλιξη.
Είναι το προσωπικό μου story της χρονιάς που φεύγει!
Σας το αφιερώνω γιατί χωρίς εσάς δεν θα υπήρχε!
Το να θέλουμε να φτάσουμε στο τέλος, χωρίς να έχουμε μάθει πώς να φτάνουμε εκεί, είναι από τα μεγαλύτερα ατοπήματά μας. Η γνωσιακή αυταπάτη καθιστά τους ανθρώπους μέτριους αλλά και επικίνδυνους. Οι «λίγοι» δεν είναι πια «αρκετοί!» Ο συμβιβασμός τελικά ωφελεί μόνο αυτούς που έχουν άδικο. Η ίδια η ζωή μας αποδεικνύει (κι αυτό το έμαθα the hard way) ότι όταν λειτουργούμε σ’ ένα περιβάλλον το οποίο δεν μας αντιπροσωπεύει και δεν μας επιτρέπει να εκφραστούμε πλήρως και σε βάθος, και μάλιστα και χωρίς αμοιβή, όση ικανοποίηση κι αν παίρνουμε νιώθοντας ότι βοηθάμε, δεν φτάνει για να εξισορροπηθεί η ενέργεια που βάζουμε. Δεν είναι fair play για μας! Η λαχτάρα φαίνεται ότι από μόνη της δεν φτάνει. Μην λαχταράτε απλά! Να λαχταράτε πελώρια! Τότε μόνο μπορείτε να ζήσετε αληθινά! Το να πατάς στα πόδια σου και να μην κάθεσαι να περιμένεις στο waiting place σε βοηθάει να γνωρίσεις την ήττα, τον πόνο, τον αγώνα και μέσα από εκεί να βρεις το σκοπό σου, να βρεις το δρόμο σου. Όταν προδίδουμε τον εαυτό μας ουσιαστικά δεν του αναγνωρίζουμε την αξία του. Μας «μικραίνουμε». Δεν εκφραζόμαστε αληθινά και δε διευρυνόμαστε. Η διευρυμένη και άμεση δράση, που βασίζεται σε γερά θεμέλια, κάνει τη διαφορά! Τότε είναι που… the adventure begins! Και… οι δημιουργικοί άνθρωποι αγαπούν την περιπέτεια! «Is this helpful?» Μία ερώτηση «κλειδί» που πρέπει να θέτουμε συνέχεια στον εαυτό μας, σε καθημερινή βάση, γιατί μας βοηθάει! Η φαντασία, μαζί με την ενοποιημένη βιωματική γνώση και με την ύπαρξη ενός mindset που διέπεται από τη θέληση για βαθιά έρευνα και για γρήγορη και αποτελεσματική υλοποίηση μπορεί να πετύχει πολλά. Το να είσαι προδραστικός σημαίνει ότι αφιερώνεις χρόνο ώστε να προετοιμαστείς γι’ αυτό που έρχεται, αλλά και για να το διαμορφώσεις. Σημαίνει ότι αφιερώνεις χρόνο να δουλέψεις για τη δουλειά σου και όχι στη δουλειά σου. Σημαίνει να ακολουθείς τον κανόνα 50/50. Το να κοιτάτε τους ανθρώπους στα μάτια και να τους νιώθετε με την καρδιά είναι αυτό που κάνει τη διαφορά. Το σθένος είναι αυτό που διαχωρίζει τους ανθρώπους που ζουν μία ζωή γεμάτη και επιτυχημένη, σύμφωνα με το πώς ορίζουν οι ίδιοι την επιτυχία και τους άλλους, εκείνους που ζουν μέσα στη μιζέρια και τη μετριότητα. Η επιβολή της ύπαρξής μας μέσω της ασταμάτητης και εγωιστικής φλυαρίας ή και της υπερβολικά ηχηρής ιστορίας μας δεν είναι ικανή να μας οδηγήσει ούτε στη μετα-καινοτομία αλλά ούτε και στην αληθινή σύνδεση με τους ανθρώπους που μας ενδιαφέρουν. Άλλο η δυνατότητα, η προοπτική που έχει ένας άνθρωπος και άλλο τι κάνει τελικά μ’ αυτήν! Αν θέλετε λοιπόν να έχει πραγματικό νόημα αυτό που κάνετε-και έχει πραγματικό νόημα όταν «αγγίζει» τις ζωές των άλλων ανθρώπων-τότε ξεκινήστε πρώτα μπουσουλώντας, μετά δοκιμάστε να κάνετε μικρά αλλά σταθερά βήματα και στη συνέχει γίνετε speed junkies! Ζούμε σε μία εποχή που η δημιουργικότητα περνάει κρίση. Κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη γραμμική εκπαίδευσή μας και στην ιδιαίτερη έμφαση που έχει δοθεί από τον κορπορατισμό στο θέμα του «ταλέντου» και των hard skills, ενώ αυτό που χρειαζόμαστε πρωτίστως είναι η καλλιέργεια των soft skills. Θα πρέπει να ξαναβάλουμε τη φαντασία μας σ’ εκείνες τις ράγες που οδηγούν στη θετική αλλαγή. Πώς μπορούν οι πιθανότητες υλοποίησης των ιδεών μας να αυξηθούν εκθετικά; Μόνον αν τίθενται τα κατάλληλα ερωτήματα, αν οι ιδέες μοιράζονται και αν οπτικοποιούνται. Αυτές οι τρεις «συνθήκες έχουν την ικανότητα να πουσάρουν το πάθος και το σθένος των δημιουργικών ανθρώπων και έτσι να τους δίνουν την ευκαιρία να γίνουν «σπουδαίοι» δημιουργοί. Όντως ζούμε στην εποχή των μεγάλων στιγμών και πρέπει να φανούμε αντάξιοι των περιστάσεων. Να αποδείξουμε ότι η Φύση ήξερε τι έκανε όταν μας δημιουργούσε ως μέρος της. Να αποδείξουμε ότι είμαστε κι εμείς ευφυείς όπως και η Φύση! Έτσι λοιπόν, αφού εξαντλήσετε πρώτα κάθε περιθώριο εξεύρεσης λύσης και αφού δώσετε κάποιες ευκαιρίες στους ανθρώπους που σας «ταλαιπωρούν» μήπως και καταλάβουν τι κάνουν, μη διστάσετε να τους βγάλετε την κόκκινη κάρτα. Μην σκύβετε ποτέ το κεφάλι όταν βλέπετε ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Και μη συμβιβάζεστε! Γιατί ο συμβιβασμός τελικά ωφελεί μόνο αυτούς που έχουν άδικο. Ας σπάσουμε όλοι τους κανόνες του συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε κι ας χρησιμοποιήσουμε την εμπράγματη φαντασία μας για να δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο, στον οποίο θα θέσουμε εμείς τους κανόνες οι οποίοι θα προκύπτουν από τη Φυσική Τάξη. Το ζητούμενο των επιχειρήσεων και άρα των ανθρώπων είναι να καταφέρουν να ευθυγραμμίσουν τις δράσεις τους με τα αποτελέσματα που θέλουν να έχουν βάσει του σκοπού τους. Όταν συμμετέχουμε σε ομάδες δίνοντας κομμάτια του εαυτού μας, χωρίς να υπάρχει στη βάση της συνεργασίας το ίδιο «why», τότε αυτό που βγαίνει προς τα έξω δεν είναι αρμονικό. Και όπου δεν υπάρχει αρμονία δεν μπορεί να υπάρχει ροή. Και όταν δεν υπάρχει ροή, υπάρχει ένα είδος προδοσίας του εαυτού μας. Και κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, ο εαυτός μας με κάποιον τρόπο θα αντιδράσει, θα επαναστατήσει. Η ηρεμία που πηγάζει από την επικοινωνία από καρδιάς και η οποία σητρίζεται στο σεβασμό και στην κατανόηση, μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα μονοπάτι όπου θα βρούμε μια δεξαμενή ιδεών, ικανές να δώσουν άμεσες και χρήσιμες λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Γι’ αυτό σταματήστε να λειτουργείτε ως takers όταν έρχεται η ώρα να πείτε τη δική σας ιστορία και λειτουργείστε ως ισορροπημένοι givers. Ακούστε με όλες σας τις αισθήσεις τις ιστορίες του οικοσυστήματος στο οποίο υπάρχετε και δράτε. Και μετά, δημιουργείστε και πείτε τη δική σας. Μετά βάλτε το δίσκο να παίζει. Έτσι μόνο θα γίνετε μέρος της «συνολικής» ιστορίας. Έτσι θα σας πιστέψουν και θα σας εμπιστευτούν. Έτσι θα δημιουργήσετε ομάδες με κοινό σκοπό, μέσα στις οποίες θα εκφράζετε και θα υλοποιείτε τις ιδέες σας επιτυχώς. Όταν επικοινωνείτε προσπαθήστε να πείτε αυτά που θέλετε απλά. Κόψτε τις περικοκλάδες και τις «ακαταλαβίστικες» λέξεις. Μην πέφτετε στην παγίδα της «υπερπαραγωγής.» Ξέρω, είναι δύσκολο. Όμως έτσι δείχνετε ότι σέβεστε τους ανθρώπους που έχετε απέναντί σας. Έτσι καταφέρνετε να περάσετε πιο εύκολα το μήνυμά σας. Έτσι δείχνετε πραγματικά ότι γνωρίζετε το αντικείμενό σας απ’ έξω και ανακατωτά. Έτσι δείχνετε ότι είστε Άνθρωποι! Το απλό και το λιτό πάντα κερδίζει!
Και μην ξεχνάτε ποτέ! Τα καλύτερα έρχονται!
Δήμητρα Ζερβάκη, EMBA, PMP, TTT