Μην Παραδίδεστε Αμαχητί στο “Lag”
Μία έκφραση που χρησιμοποιώ πολύ συχνά, λόγω του ότι είμαι speed junky, είναι το «λαγκάρεις πολύ»! Όμως αυτή η έκφραση έχει και άμεση σχέση με τη δυστυχία της μετριότητας όπως θα δείτε παρακάτω.
Τι σημαίνει όμως ακριβώς «Lag»;
Το ρήμα «lag» σημαίνει καθυστερώ, μένω πίσω, χάνω έδαφος. Το ουσιαστικό «lag» μεταφράζεται ως καθυστέρηση ή/και υστέρηση.
Με την έκφραση λοιπόν «λαγκάρεις πολύ» μπορεί να εννοώ: χρονοκαθυστερείς χαρακτηριστικά ή καθυστερείς πολύ να ανταποκριθείς κι έτσι χάνεις το τρένο ή αποτυχαίνεις να συνεχίσεις με κάποιον ή με κάποιους στο μονοπάτι της εξέλιξης.
Όποιοι είναι λίγο «παλιοί» θα θυμούνται ότι πριν το «γρήγορο» internet υπήρχε η dial up σύνδεση. Τότε το «lag» ήταν ένα φαινόμενο πολύ συχνό και πολύ εκνευριστικό. Αφορούσε το χρόνο που χρειαζόταν για να «φορτώσει» π.χ. μία φωτογραφία και να εμφανιστεί στην οθόνη του Η/Υ.
Βέβαια, υπάρχουν κι εκείνες οι φορές, που η ύπαρξη του «lag» απαιτεί καλιμπράρισμα για να καταστεί εφικτή η πλήρης εναρμόνιση μεταξύ π.χ. της μουσικής, της εικόνας και του τρόπου παιχνιδιού στο Playstation (πχ. Guitar Hero game).
Όμως η λέξη «lag» δεν έχει μόνο αρνητική σημασία.
Όταν λειτουργώ ως project manager, τότε η λέξη «lag» παίρνει άλλη διάσταση και αποτελεί ένα εργαλείο αποτελεσματικής υλοποίησης ενός έργου. Κατά τη διαδικασία του χρονοπρογραμματισμού, πολλές φορές, χρησιμοποιούμε το «lag», είτε γιατί έτσι πρέπει-έτσι επιβάλει η φύση του project-είτε ηθελημένα, γιατί πρέπει να δουλέψουμε μία συγκεκριμένη πτυχή του project, να κάνουμε μία αλλαγή ή να επασχεδιάσουμε το όλο project, λόγω επιδράσεων που υφίστανται από εξωτερικούς παράγοντες. Μεταφράζεται ως «χρόνος υστέρησης» ή «χρονική καθυστέρηση» μιας δραστηριότητας και ορίζεται ως ο χρόνος που απαιτείται να περιμένουμε, αφού ολοκληρωθεί μία δραστηριότητα, ώστε να ξεκινήσει η επόμενη εξαρτώμενή της (πχ. σοβάντισμα τοίχου και βάψιμο τοίχου.) Σ’ αυτό το χρονικό κενό, ο διαχειριστής έργου μαζί με την ομάδα έργου μπορεί να επανασχεδιάσει το project, να σκεφτεί εναλλακτικούς, πιο αποτελεσματικούς τρόπους υλοποίησης των υπόλοιπων δράσεων, να δουλέψει με μία άλλη δραστηριότητα, ή ακόμα να ασχοληθεί και με ένα άλλο project που τρέχει ταυτόχρονα.
Το «lag» χρησιμοποιείται και από τους κιθαρίστες, που βέβαια η σωστή ορολογία σ’ αυτήν την περίπτωση είναι «delay», και σχετίζεται με ένα από τα πετάλια που χρησιμοποιούνται για να επιτευχθούν συγκεκριμένα ακουστικά εφέ καθυστέρησης, τα οποία μπορεί να προσθέτουν μία «τρισδιάστατη» ποιότητα στον ήχο, ή/και να παράγουν «ξεχωριστούς» ήχους (π.χ. επανάληψη ενός ηχητικού σήματος μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, αναπαραγωγή σήματος πολλές φορές, ανάμιξη προηγούμενων ήχων με νέους.)
Δηλαδή και στην περίπτωση του project management αλλά και στην περίπτωση της παραγωγής μουσικής από κιθάρα, το «lag» μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί ένα εργαλείο αποτελεσματικής δημιουργικότητας.
Το «Lag» στη ζωή μας
Στη ζωή και στη Φύση (που αντιπροσωπεύει την ίδια τη ζωή), το «lag» είναι το κενό που υφίσταται μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος. Όταν φυτεύουμε ένα σπόρο, πρέπει να περιμένουμε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να πάρουμε παραγωγή. Όμως, σ’ αυτό το μεσοδιάστημα δεν μένουμε άπρακτοι και φυσικά ούτε το φυτό.
Στη δε επαγγελματική αλλά και την προσωπική μας ζωή, «lag» είναι εκείνο το χρονικό διάστημα, που ενώ τα έχουμε δώσει όλα, έχουμε λάβει λίγη ή/και καθόλου ανταμοιβή για τον κόπο μας, ενώ ταυτόχρονα δεν βλέπουμε φως στον ορίζοντα. Σ’ αυτό το «κενό» πολλοί άνθρωποι παραδίδονται. Σταματούν να προσπαθούν, εγκαταλείπουν και δεν είναι λίγες οι φορές που μετά από χρόνια το μετανιώνουν. Πολύ συχνά βιώνουμε μία τέτοια κατάσταση όταν δουλεύουμε σκληρά για να υλοποιήσουμε μία ιδέα μας και παράλληλα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να γίνουμε καλύτεροι αποκτώντας νέες δεξιότητες και ικανότητες, και τελικά το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Δεν υπάρχει θετική ανταπόκριση από τον κόσμο ή από το αφεντικό μας ή από τους συνεργάτες μας.
Σίγουρα πρόκειται για ένα «φαινόμενο» το οποίο είναι ενοχλητικό, πάρα πολλές φορές εκνευριστικό που συχνά μας οδηγεί στην παραίτηση. Μία γεύση του πώς είναι να ζει κανείς με «lag» στη ζωή του μπορείτε να πάρετε από το video της καμπάνιας ενός παρόχου υπηρεσιών internet της Σουηδίας, με τίτλο «Living with Lag». Για να αποδείξει λοιπόν η εταιρεία αυτή ότι το γρήγορο internet είναι σημαντικό στη ζωή ενός ανθρώπου έκανε ένα πείραμα. Εθελοντές φόρεσαν Oculus Rifts-Συσκευές Εικονικής Πραγματικότητας, οι οποίες είχαν προγραμματιστεί να εμφανίζουν μία χρονική υστέρηση από ένα τρίτο (1/3) του δευτερολέπτου έως τρία (3) δευτερόλεπτα και τους ζητήθηκε να εκτελέσουν διάφορες δραστηριότητες όπως να παίξουν ping pong, να μαγειρέψουν ή να χορέψουν. Το αποτέλεσμα της προσπάθειας πραγματοποίησης αυτών των δραστηριοτήτων ήταν αναμενόμενο αλλά ταυτόχρονα αποκαλυπτικό για τις δυσάρεστες ή/και τις αστείες συνέπειες που μπορεί να έχει το «lag» στις ζωές μας. Και όπως θα δείτε, δεν τα παράτησαν όλοι.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι να χρησιμοποιούμε το «lag» εποικοδομητικά, όπως κάνει ένα κιθαρίστας, ένας project manager, αλλά και η ίδια η Φύση. Ή, μπορούμε να μπαίνουμε στη διαδικασία να το «διορθώνουμε», όπως κάνει ένας τεχνικός που βαθμονομεί. Αλλά υπάρχει και μία ακόμη επιλογή. Να βλέπουμε την fun πλευρά του! Το καλύτερο φυσικά είναι να καταφέρνουμε να αξιοποιούμε αυτό το «κενό» με όλους τους προαναφερόμενους τρόπους.
Όταν βιώνουμε το «lag», πρέπει να μπούμε σε μία κατάσταση «φασαρίας» και όχι ηρεμίας και παθητικής αποδοχής. Να παραμένουμε δραστήριοι, παραγωγικοί και αποτελεσματικοί, ενεργοποιημένοι και δημιουργικοί, ώστε να συνεχίσουμε την προσπάθεια, να συνεχίσουμε να «χτίζουμε», να προσθέτουμε κι άλλα «εφέ» στον εαυτό μας ή στη διαδικασία. Θα πρέπει να εκμεταλλευόμαστε αυτό το χρονικό διάστημα για να εξελιχθούμε και να παράξουμε κι άλλη αξία ή/και να «καλιμπράρουμε» κάποιες δράσεις μας ώστε να εναρμονιστούν με κάποια νέα δεδομένα που πιθανόν να έχουν προκύψει. Και, αν μη τι άλλο, να διασκεδάσουμε. Να δούμε και την «αστεία» πλευρά της κατάστασης.
Κι ας μην ξεχνούμε ότι στην Κβαντική Φυσική, όχι μόνο είναι το κενό πλήρες από διαρκείς γενέσεις και θανάτους εφήμερων σωματιδίων, αλλά είναι μάλιστα η ελάχιστη πραγματικότητα, η βάση των πάντων. Καθόλου άδειο συνεπώς και καθόλου στατικό, όπως μας λέει και ο καθηγητής φυσικής (για να μην μπερδευόμαστε) Σταύρος Θεοδωράκης στο βιβλίο του το «Το Κενό που Κοχλάζει». Όπως λοιπόν στη Φυσική το κενό είναι γεμάτο εκδοχές έτσι πρέπει να λειτουργεί και στη ζωή μας. Μόνο που πρέπει να μάθουμε να δημιουργούμε και να ακολουθούμε εκείνες τις εκδοχές που συμβάλλουν στη συνειδητή εξέλιξη προς το καλύτερο όλων.
Σ’ αυτά τα «δύσκολα κενά» μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος καλό είναι να διατηρούμε την εμπιστοσύνη και την πίστη στο σκοπό μας αλλά και στην αξία μας, να έχουμε τη θέληση να λέμε «όχι» σε αρνητικούς περισπασμούς και τέλος να επιδεικνύουμε επιτακτική συνέπεια στη διαδικασία, στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη.
Το να τα «βροντάς», όταν βιώνεις το «lag», λόγω της απογοήτευσης ή του φόβου που μπορεί να νιώθεις ή του ξεβολέματος δεν θα πρέπει να αποτελεί επιλογή. Η παραίτηση είναι αποδεκτή μόνο όταν προκύπτει ως «στρατηγική» απόφαση. Αλλιώς είναι παράδοση στη μετριότητα!
Δήμητρα Ζερβάκη, EMBA, PMP, TTT
Photo credit: http://www.cursosdeinformaticabasica.com.br/internet/
