Γιατί η “Γενιά της Χιλιετίας” Έχει Εμμονή με το Φαγητό; Τι Σημαίνει Αυτό για τον Αγροδιατροφικό Τομέα;-Μέρος ΙI
Όπως ανέφερα και στο άρθρο μου με τίτλο “Γιατί η ‘Γενιά της Χιλιετίας’ Έχει Εμμονή με το Φαγητό; Τι Σημαίνει Αυτό για τον Αγροδιατροφικό Τομέα;-Μέρος Ι” ζούμε σε μία εποχή κατά την οποία το φαγητό και οτιδήποτε σχετίζεται με τη διατροφή βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος κυρίως της “Γενιάς της Χιλιετίας”. Πρόκειται για μία πραγματικότητα, για μία “μόδα” (;), για ένα φαινόμενο το οποίο είναι πολύ πιο έντονο στις ΗΠΑ όμως έχει επηρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό και τη χώρα μας.
Στο προαναφερόμενο άρθρο, μέσα από μία “μικρή” έρευνα αγοράς έδωσα κάποια στοιχεία προσπαθώντας να αποτυπώσω το πώς εκφράζεται αυτή η “εμμονή” των Millennials με το φαγητό στην καθημερινή ζωή.
Στο παρόν άρθρο θα σας παρουσιάσω στοιχεία τα οποία θα συμπληρώσουν αυτή τη “μίνι” έρευνα αγοράς και θα δώσουν απαντήσεις στις δύο ερωτήσεις που προκύπτουν εύλογα:
- Πρόκειται τελικά για μία μόδα ή αποτελεί μία νέα πραγματικότητα που ήρθε για να μείνει και για να εξελιχθεί;
- Ποιες είναι οι κινητήριες δυνάμεις αυτής της “νέας” κατάστασης που σχετίζεται με τη διατροφή μας, την οποία θα μπορούσα να την ονομάσω και “εμμονή” της νεότερης γενιάς με το φαγητό που φυσικά επηρεάζει και τον Αγροδιατροφικό Τομέα;
Γιατί η “Γενιά της Χιλιετίας” ασχολείται τόσο πολύ με το φαγητό;
Όπως είδαμε οι Millennials πηγαίνουν πολύ συχνά και τρώνε σε εστιατόρια. Είναι foodies. Δοκιμάζουν συνεχώς νέες γεύσεις, μαγειρεύουν οι ίδιοι, ποστάρουν στα social media τα φαγητά που τρώνε, αγοράζουν “Ειδικά Τρόφιμα”, έρχονται σε επαφή μέσα από online clubs με άλλους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το φαγητό, παρακολουθούν εκπομπές μαγειρικής στην τηλεόραση και διάφορα food shows, θέλουν να γνωρίζουν τι τρώνε, φεύγουν από τις πόλεις και γίνονται αγρότες, ασχολούνται με την αστική γεωργία και αναπτύσσουν start-ups που συνδέουν την τεχνολογία με τον Αγροδιατροφικό Τομέα. Το φαγητό καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής τους ζωής. Το φαγητό αποτελεί “εμμονή” γι’ αυτούς.
Γιατί να συμβαίνει όμως αυτό; Απαντήσεις μπορούμε να πάρουμε αν δούμε πώς μεγάλωσαν αυτοί οι άνθρωποι, πώς είναι η καθημερινή τους ζωή, τι απαιτήσεις έχει ο κόσμος από αυτούς τους νέους ανθρώπους, τι προβλήματα αντιμετωπίζουν.
Η γενιά που μεγάλωσε στην αφθονία:
Η “Γενιά της Χιλιετίας” είναι μια γενιά η οποία έχει μεγαλώσει από γονείς που ανήκουν στη γενιά των “Baby Boomers”-άνθρωποι που γεννήθηκαν από το 1946 έως το 1964. Αυτοί οι γονείς μεγάλωσαν τα παιδιά τους δίνοντάς τους τα πάντα, μαθαίνοντάς τους στην αφθονία και ό,τι όλα είναι εφικτά. Τους μεγάλωσαν σαν να είναι οι “πρώτοι”, οι καλύτεροι. Πρόκειται δηλαδή για μία γενιά που έχει μεγαλώσει με πολλά προνόμια και γι’ αυτό έχει και πολλές απαιτήσεις.
Η γενιά της οικονομικής κρίσης και του μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος:
Από την άλλη μεριά όμως αυτή η γενιά “Y” ζει σε δύσκολους καιρούς.
Τα ποσοστά ανεργίας των νέων αυξάνουν χρόνο με το χρόνο δραματικά σε όλο τον κόσμο. Όσοι καταφέρνουν και βρίσκουν δουλειά δεν αμείβονται καλά. Η οικονομική κρίση που υφίσταται σε παγκόσμιο επίπεδο τους κάνει να νιώθουν μία φοβερή αβεβαιότητα για τον μέλλον και φυσικά και απογοήτευση αν λάβουμε υπόψη μας τον τρόπο που μεγάλωσαν.
Οι αλλαγές που συμβαίνουν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους είναι ταχύτατες και νιώθουν ότι δεν μπορούν να έχουν τον έλεγχο, νιώθουν ανασφαλείς.
Ο David Burstein λέει χαρακτηριστικά: “Η γρήγορες αλλαγές είναι η μόνη σταθερά και μία βασική δεξιότητα για αυτή τη γενιά για να μπορέσει να επιβιώσει είναι να κρατήσει την ισορροπία της μέσα σ’ αυτόν τον μερικές φορές τρελό, άλλες φορές σουρεαλιστικό και συνεχόμενα μεταβαλλόμενο κόσμο”.
Αυτή η γενιά προσπαθεί να τεμαχίσει ό,τι μπορεί στα πιο μικρά μέρη του για να νιώθει ότι έχει τον έλεγχο. Έτσι με το να καταλαβαίνει τις ρίζες της διατροφής της και να βιώνει ένα προβλέψιμο αποτέλεσμα πχ. μαγειρεύοντας ακολουθώντας συγκεκριμένα βήματα μιας συνταγής νιώθει ότι βρίσκει την ηρεμία μέσα σε ένα κόσμο που δεν ελέγχει και δεν νιώθει ασφαλής.
Η γενιά των πολλών επιλογών:
Όπως αναφέρθηκε και στο πρώτο μου άρθρο, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να ισχυροποιούν την άποψη ότι όντως πολλοί άνθρωποι έχουν δυσανεξία στη γλουτένη. Όμως παρ’ όλα αυτά πολλοί νέοι δηλώνουν ότι όταν επιλέγουν τρόφιμα χωρίς γλουτένη νιώθουν πολύ καλύτερα. Και ο λόγος; Πολύ απλά απλοποιούν τις επιλογές τους ως προς το τι τρώνε και έτσι νιώθουν πιο ήρεμοι έχοντας την αίσθηση ότι ελέγχουν απόλυτα ένα κομμάτι της ζωής τους. Γι’ αυτό και πολλοί ψυχίατροι προτείνουν σε ανθρώπους που πάσχουν από κατάθλιψη και άγχος να ακολουθήσουν μία διατροφή με τρόφιμα χωρίς γλουτένη.
Ζούμε σε ένα κόσμο με πληθώρα επιλογών, με ασταθές οικονομικό σύστημα και με πολύπλοκες τεχνολογίες. Ο Carl Richards το ονομάζει όλο αυτό “The Trap of Too Many Choices” κάνοντας παράλληλα αναφορά στο βιβλίο του Barry Schwartz “Paradox of Choice” ο οποίος λέει:
«Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν επιλογές, η ζωή είναι απλώς ανυπόφορη… Αλλά όσο ο αριθμός των επιλογών αυξάνεται, αρχίζουν να αυξάνονται και οι αρνητικές επιπτώσεις του να έχεις πολλές επιλογές… Κι αυτές οι αρνητικές επιπτώσεις κλιμακώνονται μέχρι που να φτάσουμε στην πλήρη υπερφόρτωση. Σε εκείνο το σημείο, οι επιλογές δεν λειτουργούν πια απελευθερωτικά, αλλά περιοριστικά. Θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα ότι λειτουργούν τυραννικά».
Η γενιά που αποδομεί την αλυσίδα αξίας του Αγροδιατροφικού Τομέα:
Όμως οι Millennials εκτός από τον γενικό έλεγχο που θέλουν να έχουν στη ζωή τους αυτό που ουσιαστικά προσπαθούν να κάνουν είναι να αποδομήσουν την αλυσίδα αξίας του Αγροδιατροφικού Τομέα για να έχουν τον έλεγχο του τι τρώνε. Έχουν κουραστεί από το ιδιαίτερα πολύπλοκο, μπερδεμένο και αδιαφανές αγροδιατροφικό σύστημα
Η γενιά της χιλιετίας ενδιαφέρεται για τη χορτοφαγική διατροφή και για το τοπικά παραγόμενο φαγητό ως μία αντίδραση στα επεξεργασμένα τρόφιμα που υπάρχουν στην αγορά τα τελευταία 70 χρόνια. Ένας τρόπος για να αντιδράσουν είναι να απλοποιήσουν και να ελέγξουν τις τροφές που τρώνε.
Αυτό που λέγεται πολύ είναι: “Προσέχετε τι τρώτε και ελάτε μαζί να διορθώσουμε το αγροδιατροφικό σύστημα”.
Οι νέα γενιά νοιάζεται για την “Αειφορική Διατροφή”. Θέλει να συμβάλλει στην προστασία του πλανήτη, να δώσει λύσεις στα περιβαλλοντικά προβλήματα. Θέλει να ζει μια “υγιεινή ζωή”.
Η γενιά των smartphones:
Η Generation Y είναι η “συνδεδεμένη” γενιά. Είναι η γενιά του internet, των smartphones, των Web3 εργαλείων, των social media.
Mελέτη της Bank of America Trends in Consumer Mobility μας λέει ότι αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα smartphones τους είναι περισσότερο σημαντικά γι’ αυτούς σε σχέση με το αποσμητικό τους ή την οδοντόπαστά τους. Μία άλλη αναφέρει ότι περίπου το 40% των Millennials πιστεύει ότι το να χάσουν το smartphone τους είναι χειρότερο από το χάσουν το αυτοκίνητό τους και το 46% των ανθρώπων από 18 έως 24 χρονών επιλέγουν να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο σε σχέση με το να έχουν δικό τους αυτοκίνητο.
Μία άλλη έρευνα που διεξήγαγε ο branding consultant Martin Lindstrom έδειξε ότι οι νέοι άνθρωποι αγαπάνε πολύ το iPhone τους. Όταν χτυπάει, τα σήματα που στέλνει ο εγκέφαλός τους είναι ίδια με εκείνα που στέλνει όταν ακούνε έναν αγαπημένο τους άνθρωπο. Η γενιά αυτή έχει μεγαλώσει με την τεχνολογία. Όμως τα κινητά τους δεν τους αγαπάνε και γι’ αυτό πολλοί άνθρωποι αυτής της γενιάς νιώθουν μοναξιά και θέλουν να συνδεθούν με άλλους ανθρώπους. Κι αυτό που λένε είναι “άφησε το touchscreen και πιάσε το πιρούνι”.
Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν ζούνε σε ένα κόσμο που είναι ποτισμένος από την τεχνολογία. Καθημερινά βρίσκονται μπροστά σε μία οθόνη για περισσότερες από οκτώ (8) ώρες με αποτέλεσμα να νιώθουν μία ιδιαίτερη λαχτάρα για οικειότητα και αληθινή επικοινωνία.
Ο Michael Pollan λέει ότι το κίνημα του φαγητού είναι στην πραγματικότητα ένα κίνημα επικοινωνίας. Αυτό που κάνει τους ανθρώπους να πηγαίνουν και τρώνε σε διάφορα μέρη/εστιατόρια είναι ότι θέλουν να βιώσουν την ίδια εμπειρία μ’ αυτήν που βιώνουν όταν πηγαίνουν στη λαϊκή αγορά. Είναι στην πραγματικότητα η νέα δημόσια πλατεία. Οι άνθρωποι ανακάλυψαν ότι το φαγητό τους προσφέρει πολλά, τους παρέχει πράγματα τα οποία δεν μπορούν να τα βρούνε πουθενά αλλού.
Πολλά από τα εστιατόρια τα οποία θεωρούνται “in” από τους νέους είναι χώροι ειδικά διαμορφωμένοι- ανοικτοί, χωρίς όρια και τοίχους, χωρίς οθόνες και ακουστικά με τραπέζια πολύ κοντά το ένα στο άλλο και με σκαμπό χωρίς πλάτη-έτσι ώστε να επιτρέπουν τους ανθρώπους να αναπτύσσουν σχέσεις, να μιλούν, να ρωτούν ο ένας τον άλλον τι τρώει ή και ακόμα να δοκιμάζουν από το φαγητό των ανθρώπων που κάθονται δίπλα τους και τους είναι άγνωστοι. Έτσι κάνουν νέες γνωριμίες που αλλιώς θα τους ήταν αδύνατον να τις κάνουν. Πολλοί από τους ανθρώπους που δημιουργούν εστιατόρια το βλέπουν ότι παρέχουν ένα είδος θεραπείας στους νέους ανθρώπους. Τους προσφέρουν ένα τρόπο να γίνουν ξανά άνθρωποι ζωντανοί.
Η “Συνδεδεμένη” γενιά:
Οι online συνδέσεις δημιουργούν μία επιφανειακή αίσθηση κοινότητας η οποία κάνει τους Millennials να αποζητούν το “αληθινό”, το “πραγματικό”.
Έρευνα που διενεργήθηκε από την JWT Intelligence έδειξε ότι οι καταναλωτές-που τώρα κάνουν chat στο διαδίκτυο με τους φίλους τους, που πηγαίνουν σε μουσεία μέσα από τον Η/Υ τους και κάνουν σπορ με τη χρήση συσκευών που συνδέονται στην τηλεόραση-νιώθουν αποσυνδεδεμένοι από ό,τι αισθητό, από την πραγματική ζωή που έχει σάρκα και οστά. Οι 7 στους 10 νέους ψάχνουν για εμπειρίες οι οποίες θα “ξυπνούν” τις αισθήσεις τους και οι 5 στους 10 νιώθουν αποσυνδεδεμένοι από τον αληθινό κόσμο.
Μία από τις τάσεις των τριών τελευταίων χρόνων είναι αυτό που ονομάζεται “Sensory Explosion”. Και το φαγητό και το μαγείρεμα σχετίζεται με περισσότερες αισθήσεις από αυτή της γεύσης. Το μαγείρεμα λειτουργεί σαν αντίδοτο στην υπόλοιπη καθημερινότητα των Millennials.
Στο πλαίσιο του ψαξίματος του “αληθινού” και του “πραγματικού” μπορεί να τοποθετηθεί και η επιλογή πολλών ανθρώπων της γενιάς “Y” να αφήσουν την πόλη και να γίνουν αγρότες. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να δημιουργούν κάτι πραγματικό με τα χέρια τους, θέλουν να νιώθουν ότι η δουλειά που κάνουν δεν είναι “αέρας”, θέλουν να εκφράζονται και να ζουν αειφορικά.
Αυτή η επιστροφή των νέων στην αγροτική παραγωγή σηματοδοτεί μία μορφή επανάστασης ενάντια στις ρημαγμένες οικονομίες και στο κυνικό πολιτικό μας σύστημα.
Και φυσικά μία ακόμη μορφή αντίδρασης είναι και οι δημιουργία αστικών κήπων, η δημιουργία κήπων στα μπαλκόνια των σπιτιών των Millennials ή σε δημόσιους χώρους όπου εκεί καλλιεργούν μόνοι τους το δικό τους φαγητό.
Η γενιά των δύο (2) ταυτοτήτων:
Το φαγητό έχει γίνει ο νέος δείκτης της ταυτότητάς μας. Οι διατροφικές επιλογές των ανθρώπων καθορίζουν το ποιοι είναι. Η γνώση που κατέχουν οι Millennials και που σχετίζεται με το φαγητό καθώς και ο τρόπος που καταναλώνουν την τροφή τους είναι δύο από τους πιο δυναμικούς τρόπους για να τοποθετήσουν τον εαυτό τους σε ένα συγκεκριμένο οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο και ειδικά στη σημερινή εποχή που μοιράζονται τα πάντα online. Και οι foodies πολλές φορές χρησιμοποιούν το φαγητό για να τονώσουν τον εγωισμό τους (είπαμε… είναι οι άνθρωποι που μεγάλωσαν πιστεύοντας ότι είναι οι “πρώτοι”). Πηγαίνουν σε ένα εστιατόριο και βγάζουν μία φωτογραφία από το πιάτο που επέλεξαν να φάνε. Όποιος δει τη φωτογραφία που ανεβάζουν αμέσως θα καταλάβει πόσα χρήματα, χρόνο και προσπάθεια κατανάλωσαν και τι ικανοποίηση πήραν απ’ ό,τι έκαναν.
Όμως υπάρχει και ένα αλλά… Ο κωμικός Max Silvestri λέει χαρακτηριστικά: “Κάθε φορά που ακούω τη λέξη foodie τρομάζω. Χωρίζει τον κόσμο σε foodies και νορμάλ. Και είναι τόσο αλαζονικό και μικροπρεπές, σαν να πρόκειται για μία καινοτομία το να προσέχουμε τι τρώμε και πώς το τρώμε και όχι ένα ουσιώδες συστατικό της ανθρώπινης ύπαρξης και μέρος του να είσαι ένα άτομο υπεύθυνο πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη”.
Σήμερα, οι άνθρωποι της γενιάς της χιλιετίας είναι αναγκασμένοι να μπουν στη διαδικασία να κάνουν self-branding. Να βρουν τη δική τους ταυτότητα, να τη χτίσουν και να την προβάλουν σωστά στο ευρύ κοινό. Και φυσικά αυτό έχει ως αποτέλεσμα να νοιάζονται για το τι θα πει ο κόσμος γι’ αυτούς στα κοινωνικά δίκτυα. Όσο πιο πολύ εκτίθεσαι τόσο περισσότερο άγχος έχεις σχετικά με τις αντιδράσεις του κόσμου και με τη γνώμη του κόσμου η οποία εκφράζεται επίσης δημόσια. Οι συσκευές που χρησιμοποιούν δεν είναι δείκτης χλιδής αλλά είναι προέκταση του εαυτού τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι θα πρέπει συνεχώς να “συντηρούν” δύο (2) ταυτότητες: μία ψηφιακή (online) και μία προσωπική (offline). Και ένας από τους τρόπους που τους επιτρέπει να διαχειρίζονται αυτές τις δύο (2) “εικόνες” είναι να δείχνουν τη σχέση τους με το φαγητό, να δείχνουν δημόσια πώς αλληλεπιδρούν με τα τρόφιμα. Χρησιμοποιούν δηλαδή τις γαστρονομικές εμπειρίες τους με τέτοιον τρόπο ώστε να ενισχύσουν τους online εαυτούς τους.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτής της “εμμονής” για τον Αγροδιατροφικό Τομέα;
Μία μελέτη της Mintel δείχνει ότι το 65% των Millennials είναι “Casual Cooking Enthusiasts» σε σχέση με το 53% του γενικού πληθυσμού. Το μαγείρεμα έχει γίνει ένα ευχάριστο χόμπι. Καθώς αυτοί οι Millennials θα μεγαλώνουν και θα δημιουργούν οικογένειες θα μετατραπούν σε “Serious Cooking Enthusiasts” (Millennial Marketing website).
Οι εταιρείες που παράγουν τρόφιμα ανταποκρίνονται πλήρως στο κάλεσμα των νέων καταναλωτών για εξωτικές γεύσεις και δημιουργούν προϊόντα που να καλύπτουν αυτή τη νέα ανάγκη.
Αντίστοιχα αλλάζει το τοπίο και στα super market διότι αναγκάζονται κι αυτά να προμηθευτούν και να διαθέσουν στα ράφια τους υλικά από διάφορα μέρη του κόσμου τα οποία απαιτούνται για να μαγειρευτούν αυτά τα νέα, διαφορετικά φαγητά.
Η γενιά της χιλιετίας δίνει περισσότερη αξία στην εμπειρία σε σχέση με τα προϊόντα οδηγώντας τις αγορές στην αλλαγή.
Τα τελευταία πέντε χρόνια δημιουργήθηκαν 40.000 blogs για την τροφή και το φαγητό, εκατοντάδες περιοδικά για το φαγητό, διάφορα reality shows, πολλές εφαρμογές για κινητά ή/και για web που σχετίζονται με την τροφή και το φαγητό. Και αυτό φαίνεται να είναι μόνο η αρχή.
Σίγουρα όλα αυτά δείχνουν ότι θα υπάρξουν πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις όταν το 55% των νέων Αμερικάνων θέλουν να ξοδέψουν περισσότερα για να αποκτήσουν υψηλής ποιότητας τρόφιμα και συστατικά. Και αυτό μπορεί να βοηθήσει να αντιμετωπιστούν και τα μεγάλα προβλήματα όπως αυτό της ασφάλειας τροφής, της διατροφικής ασφάλειας και της κλιματικής αλλαγής.
Το σίγουρο είναι ότι μπορούμε να επηρεάσουμε το status quo του Αγροδιατροφικού Τομέα από τις καταναλωτικές μας επιλογές και τις επιχειρηματικές μας επιλογές.
Ο Bryan Walsh έγραψε στους Times το 2011: “Το κίνημα του φαγητού μπορεί να δημιουργήσει ένα είδος πολιτικής και κοινωνικής αλλαγής την οποία δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν οι περιβαλλοντολόγοι τα τελευταία χρόνια”.
Εάν οι καταναλωτές δείξουν ενδιαφέρον σε ατομικό επίπεδο στα οργανικά προϊόντα μέσω των αγοραστικών τους επιλογών, των συζητήσεων που κάνουν, των tweets τότε έχουν τη δύναμη και μπορούν να αρχίσουν να επηρεάζουν το αγροδιατροφικό σύστημα και τις αποφάσεις των κυβερνήσεων.
Πιστεύω λοιπόν ότι αυτή η “εμμονή” των ανθρώπων της γενιάς “Y” δεν είναι μόδα. Πρόκειται για μία νέα πραγματικότητα η οποία θα επηρεάσει τον Αγροδιατροφικό Τομέα και θα συμβάλλει στην εξυγίανσή του. Τα επόμενα χρόνια θα δούμε να συμβαίνουν θετικές αλλαγές μέσα από το “Κίνημα του Φαγητού”, μέσα από ομάδες ανθρώπων που είναι ευαισθητοποιημένοι σε διάφορα κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα, μέσα από κοινωνικές επιχειρήσεις, μέσα από το υγιές πάντρεμα της τεχνολογίας με τη Φύση.
Όμως το να δημιουργήσεις ένα νέο Αγροδιατροφικό Σύστημα δεν είναι ούτε απλό ούτε εύκολο. Ο Αγροδιατροφικός Τομέας συνδέεται με πολλές εκφάνσεις της καθημερινής μας ζωής και ο καθένας τον προσεγγίζει από μία διαφορετική οπτική. Κάποιοι από τους Millennials ασχολούνται με το φαγητό γιατί τους ενδιαφέρει η προσωπική τους υγεία, κάποιοι άλλοι γιατί έτσι πιστεύουν ότι συμβάλλουν με τον τρόπο τους στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Άλλοι πάλι επιλέγουν τα φυτικά προϊόντα γιατί πιστεύουν ότι έτσι προστατεύουν τα ζώα και συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Είτε ανήκουμε στη γενιά “Υ”, είτε ανήκουμε στη γενιά “X”, είτε λειτουργούμε ως καταναλωτές, είτε ως παραγωγοί/αγρότες, είτε ως μεταποιητές, είτε ως έμποροι ας προσπαθήσουμε να συμβάλλουμε με κάθε τρόπο στο να επιτευχθεί αυτή η αλλαγή έχοντας στο μυαλό μας τη νέα αυτή πραγματικότητα, έχοντας στο μυαλό μας τους λόγους που μας οδήγησαν σ’ αυτή τη νέα σχέση με το φαγητό, έχοντας στο μυαλό μας ότι πάντα πρέπει να σεβόμαστε τον άνθρωπο και τη Φύση και ότι πάντα πρέπει να χρησιμοποιούμε όλα τα business εργαλεία αειφορικά ώστε να δημιουργήσουμε μία νέα βιώσιμη αγροδιατροφική πραγματικότητα για όλους (και όχι μόνο για τους foodies!)
Δήμητρα Ζερβάκη, EMBA, PMP, TTT
Πηγές:
- Eve Turo, 2015. “A Taste of Generation Yum: How the Millennial Generation’s Love for Organic Fare, Celebrity Chefs and Microbrews Will Make or Break the Future of Food.”
- http://www.fastcocreate.com/1682037/the-top-10-trends-for-marketers-according-to-jwt
- https://www.jwtintelligence.com/food-drink/
- http://michaelpollan.com/
- http://www.fastcompany.com/user/david-d-burstein
- http://www.maxsilvestri.com/
- http://www.nytimes.com/2014/01/21/your-money/the-trap-of-too-many-choices.html?_r=0
- http://www.mintel.com/
- http://www.millennialmarketing.com/
Photo credit: Deposit Photos @fisher.photostudio