Ισχύει το… “Sky is the Limit”;
Πριν από μερικούς μήνες εκπαίδευα μία ομάδα τριάντα (30) ανθρώπων στην οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων. Ήρθε η ώρα κάποια στιγμή οι συμμετέχοντες να τεστάρουν την επιχειρηματική τους ιδέα για να δουν αν πράγματι είναι μία επιχειρηματική ευκαιρία. Να δουν δηλαδή αν οι επιχειρηματικές τους ιδέες είναι βιώσιμες ώστε να αποφασίσουν αν θα προχωρήσουν στην υλοποίησή τους ή όχι.
Μία από τις ερωτήσεις που τίθενται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής είναι η εξής: «Ποιοι είναι οι δυνητικοί μας πελάτες; Σε ποια ομάδα στόχο πρέπει να στοχεύσουμε ώστε να παράξουμε αξία;»
Ένας εκ των συμμετεχόντων είχε ως ιδέα να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο ξενοδοχείο κοντά σε μια περιοχή όπου υπάρχουν ιαματικά λουτρά. Ομολογώ ότι ήταν μια πραγματικά πολύ καινοτόμα ιδέα η οποία έδειχνε το πόσο δημιουργικός είναι αυτός ο άνθρωπος. Όταν του έθεσα την παραπάνω ερώτηση σχετικά με το ποιοι θα είναι οι πελάτες του η απάντηση που πήρα ήταν η ακόλουθη: «Sky is the limit!» Εννοώντας ότι… sky has no limit. Ότι ο ουρανός είναι άπειρος.
Η αντίδρασή μου ήταν…: «Όπα μεγάλε! Δηλαδή μου λες ότι όλοι οι κάτοικοι της γης είναι εν δυνάμει πελάτες σου; Θα απευθύνεσαι σε 7 δισ. ανθρώπους; Και πώς θα αποφασίσεις πώς θα τους προσεγγίσεις όλους αυτούς; Αν όλοι αυτοί θελήσουν να έρθουν την ίδια χρονική περίοδο στο ξενοδοχείο σου εσύ θα είσαι σε θέση να τους εξυπηρετήσεις; Μπορεί όλοι αυτοί οι άνθρωποι να ενδιαφέρονται για τις υπηρεσίες που εσύ θα παρέχεις ή έχουν το ίδιο mindset μ’ αυτό που εκφράζεις εσύ μέσω του τρόπου που θα στήσεις το ξενοδοχείο σου;»
Τότε άρχισε να το σκέφτεται και πείστηκε (δύσκολα μεν… το συζητήσαμε όλοι μαζί για κάποια ώρα γιατί θεώρησα ότι ήταν ένα καλό case για όλους τους συμμετέχοντες να κατανοήσουν τι σημαίνει πρόταση αξίας μιας ιδέας, ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας) να μπει στη διαδικασία να καταγράψει τα χαρακτηριστικά και τις ποιότητες εκείνης της ομάδας των ανθρώπων που θα ήθελαν αυτό που θα προσέφερε η ιδέα του.
Το lesson-learned;
Στην περίπτωση των πελατών μιας επιχείρησης, των δυνητικών χρηστών μιας επιχειρηματικής ιδέας δεν ισχύει το «the sky is the limit». Η στόχευση σε ανθρώπους που έχουν το ίδιο «Γιατί» με μας είναι η αρχή της διαδικασίας ορισμού της ομάδας των πελατών μας. Και η ομάδα αυτή θα περιοριστεί σε αριθμό μελών με βάση το πώς εμείς μπορούμε να δώσουμε λύσεις στα προβλήματά τους, να καλύψουμε τις ανάγκες τους, να ελαφρύνουμε τους φόβους τους. Με άλλα λόγια, με βάση πώς μπορεί η δική μας ιδέα να παράξει αξία γι’ αυτούς και πώς μπορούν τη δική μας ιδέα να τη χρησιμοποιήσουν για να πουν τη δική τους ιστορία στον κόσμο.
Το «sky is the limit» με τη λογική ότι ο ουρανός είναι άπειρος ισχύει στην περίπτωση της παραγωγής των ιδεών μας. Η δημιουργικότητα είναι άπειρη και όλοι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να παράξουν άπειρες ιδέες. Έχουν τη δυνατότητα μία ιδέα τους που θα τους παθιάζει, που θα εκφράζει αυτό που αγαπούν, τη ψυχή τους, την καρδιά τους και το νου τους μέσα από την εμπράγματη φαντασία να τη διευρύνουν και έτσι να αλλάξουν τον κόσμο, να αφήσουν το σημάδι τους στον κόσμο. Αρκεί να είναι ανοικτοί στο καινούργιο και σε κάθε ενδεχόμενο. Αρκεί να μπορούν να προσαρμόζονται εύκολα και γρήγορα στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Αρκεί να αφήνονται στη ροή!
Είπαμε! Οι ιδέες είναι σαν τα κουνέλια. Από δύο μόνο κουνέλια μπορεί να προκύψει πολύ γρήγορα μια ντουζίνα. Και αυτό το ονομάζω «φυσική» δημιουργικότητα. Έτσι λειτουργεί η Φύση και η φύση μας.
Όμως ένας άνθρωπος που θέλει να πάρει ένα από όλα τα κουνέλια στο σπίτι του δεν θα επιλέξει τυχαία. Θα επιλέξει εκείνο το κουνέλι που του «λέει κάτι». Θα επιλέξει με βάση το συναίσθημα το οποίο φυσικά επηρεάζεται από τη νόηση η οποία έχει διαμορφωθεί μέσα από τις εμπειρίες του και μέσα από το γενετικό του κώδικα.
Άρα «sky is the limit» με την έννοια του απείρου ισχύει στη δημιουργικότητα. Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας και την καρδιά μας ανοικτά και να μην αυτοπεριοριζόμαστε. Όμως επειδή δεν ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο που λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής ισορροπίας, τόσο στο business όπως και σε κάθε άλλη έκφανση της ζωής μας τα όρια χρειάζονται για να μπορούμε να διαχειριζόμαστε αποτελεσματικά καταρχήν τους εαυτούς μας και κατ’ επέκταση την κάθε δράση μας που σχετίζεται με τους άλλους ανθρώπους αλλά και το περιβάλλον όπου ζούμε.
Δήμητρα Ζερβάκη, EMBA, PMP, TTT
Photo credit: graffiti street
