Γιατί δεν Υλοποιούμε τις Ιδέες μας; 5 Τρόποι για να Ξεπεράσουμε τα Εμπόδια!
Το τι είναι ιδέα το έχω αναπτύξει σε προηγούμενό μου άρθρο «Οι ιδέες, τα κουνέλια και το management».
Επίσης το ότι υπάρχουν πολλές και καλές ιδέες οι οποίες δεν υλοποιούνται επιτυχώς το γνωρίζουμε από πολλά άρθρα που μπορούμε να διαβάσουμε στο διαδίκτυο και κυρίως αφορούν start-up εταιρείες.
Όμως υπάρχει και μία άλλη διάσταση σχετικά με τις ιδέες. Και ποια είναι αυτή;
Έχουμε ιδέες αλλά δεν υλοποιούμε καμία! Χάνονται! Εξαφανίζονται πριν μεταμορφωθούν σε κάτι άλλο πιο απτό.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί;
Κάθε αρχή και δύσκολη
Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι ό,τι κάνουμε στη ζωή μας είναι projects και σαν project manager που εξασκεί και αυτό το επάγγελμα πάνω από 17 χρόνια έχω παρατηρήσει το εξής:
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πολλές ιδέες για την ανάπτυξη έργων τόσο επιχειρηματικών όσο και ερευνητικών. Μου λένε τις ιδέες τους και πραγματικά κάποιες τις βρίσκω ευφυείς και φυσικά τους το λέω. Περνάει λίγος καιρός και αν επιστρέψω και ρωτήσω αυτούς τους ίδιους ανθρώπους που είχαν τις ιδέες τι συνέβη, αν ξεκίνησαν να κάνουν κάτι με την ιδέα τους τις περισσότερες φορές δεν τη θυμούνται καν. Και αυτή είναι μία πραγματικότητα που συμβαίνει σε όλους μας.
Μέσα από μία μικρή βιβλιογραφική έρευνα που έκανα βρήκα ότι τελικά πολλούς ανθρώπους τους φτάνει να ακούσουν ότι η ιδέα τους ήταν καλή. Θεωρούν ότι αυτό είναι η ανταμοιβή τους. Νιώθουν καλά μ’ αυτό και δεν προχωρούν παρακάτω, στην υλοποίηση αυτής.
Αν τους ρωτήσεις γιατί μπορεί να βρουν ένα σωρό δικαιολογίες. Ότι τελικά δεν πιστεύουν ότι είναι και τόσο καλή η ιδέα τους, ότι δεν έχουν πόρους να την υλοποιήσουν (ανθρώπους, χρόνο, χρήμα), ότι… δεν είναι ικανοί να την υλοποιήσουν.
Το κύριο όμως χαρακτηριστικό όλων αυτών των ανθρώπων είναι ο φόβος τους να κάνουν το πρώτο βήμα. Αυτός ο φόβος τους κρατάει πίσω και δεν ξεκινούν τη δράση. Αντιστέκονται λέγοντας ψέματα στον ίδιο τους τον εαυτό.
Σε κάθε project, η πιο δύσκολη φάση είναι η εκκίνηση. Είναι το initiation phase!
Η αντίσταση
Ο διάσημος συγγραφέας Steven Pressfield έχει πει:
«Υπάρχει ένα μυστικό που διαχωρίζει τους πραγματικούς συγγραφείς από τους αυτούς που θέλουν να γίνουν συγγραφείς το οποίο είναι: Το δύσκολο κομμάτι δεν είναι το γράψιμο. Αυτό που πραγματικά είναι δύσκολο είναι να κάτσεις κάτω να γράψεις. Κι αυτό που μας κρατάει μακριά από το να κάτσουμε να γράψουμε είναι η Αντίσταση»
Όλοι οι άνθρωποι, λόγω κατασκευής, βιώνουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας «αντίσταση». Αντιστεκόμαστε σε διάφορα που έρχονται μπροστά μας. Ουσιαστικά αντιστεκόμαστε στην αλλαγή.
Γιατί και η υλοποίηση κάθε ιδέας μας έχει να κάνει με αλλαγές στη ζωή μας. Ξεβολευόμαστε από το γνωστό! Χρειάζεται να βάλουμε ενέργεια με διάφορες μορφές που σημαίνει ότι θα πρέπει αυτή η ενέργεια να αφαιρεθεί από κάτι άλλο. Επίσης καθετί που το κάνουμε για πρώτη φορά, δηλαδή δεν το γνωρίζουμε, απαιτεί επικέντρωση και αφοσίωση. Άρα απαιτεί να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργούμε ώστε να είναι εφικτή η επιτυχημένη υλοποίηση της ιδέας μας.
Η αντίσταση είναι ένα φυσικό φαινόμενο, όπως ο νόμος της αυτοοργανούμενης κρισιμότητας, όπως η βαρύτητα. Μας κάνει να προσωποποιούμε το πρόβλημα. Να λέμε ότι φταίμε εμείς που δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε μία ιδέα. Η αντίσταση είναι κάτι που νιώθουμε και μας κάνει να πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Η αντίσταση μας αποδιοργανώνει και μας εμποδίζει να αναλάβουμε δράση.
Αυτή η αντίσταση, όπως έχουν αναφέρει στο βιβλίο τους «Switch-Πώς να Καταφέρεις την Αλλαγή όταν η Αλλαγή είναι Δύσκολη» οι Chip Heath & Dan Heath έχει να κάνει με τη συμπεριφορά. Η συμπεριφορά ενός ανθρώπου καθοδηγείται από τρεις (3) παράγοντες: τη λογική του και την εκλογίκευσή της-τον αναβάτη, τα συναισθήματά του-τον ελέφαντα, και το περιβάλλον του-το μονοπάτι. Αυτό που υποστηρίζουν είναι ότι τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι δεν είναι ότι αντιστέκονται για να αντιστέκονται αλλά τους λείπει η κατεύθυνση, η εσωτερική παρακίνηση και ένα καλά διαμορφωμένο μονοπάτι.
Πριν από κάποιο καιρό ήμουν στις Σέρρες για μία συνάντηση διερεύνησης της πιθανότητας συνεργασίας με έναν επιχειρηματία ο οποίος ήταν μαθητής μου σε κάποιο σεμινάριο. Πρόκειται για έναν άνθρωπο ιδιαίτερα ευφυή, ανήσυχο, με πολλές νέες, καινοτόμες ιδέες που είναι doer, έχει αναπτύξει και υλοποιήσει πολλά projects επιτυχώς. Τώρα λοιπόν, βρίσκεται μπροστά σε αρκετά διλήμματα που αφορούν τόσο το μετασχηματισμό των υπαρχόντων επιχειρήσεων όσο και για το αν θα πρέπει και με ποιον τρόπο να ξεκινήσει ένα καινούργιο εγχείρημα. Στα μέχρι τώρα projects του λειτουργούσε μέσα σε ομάδα. Επένδυε μαζί με άλλους ανθρώπους και γιατί μπορεί να μην είχε την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθει από μόνος του αλλά και είναι άνθρωπος που πιστεύει στη δύναμη της ομάδας. Τι γίνεται όμως όταν η ομάδα δεν τραβάει πια; Αυτό που του είπα σε μία πρώτη φάση είναι ότι πρέπει να αντιπαρέλθει αυτή την αντίσταση που αισθάνεται στο να κάνει κάτι μόνος του και ότι αυτή η αντίστασή του είναι ένας κρυμμένος του φόβος ότι δεν θα τα καταφέρει μόνος του. Έτσι δεν τολμάει να ξεκινήσει, να κάνει το πρώτο βήμα.
Πώς να κάνω το πρώτο βήμα;
Πώς μπορεί λοιπόν αυτός ο ικανότατος άνθρωπος (και όλοι εμείς) να κάνει το πρώτο βήμα ώστε να υλοποιήσει αυτή τη νέα ιδέα του;
Τα καλά νέα είναι ότι:
- αυτή την «αντίσταση» την αισθάνονται όλοι οι άνθρωποι! Ακόμα και αυτοί που θεωρούνται επιτυχημένοι! Υπάρχει ένας νόμος στη φύση: όπου υπάρχει όνειρο, υπάρχει και αντίσταση.
- υπάρχουν πρακτικοί και εφαρμόσιμοι τρόποι να την κάνουμε στην άκρη και να αρχίσουμε να υλοποιούμε.
Ας ξεκινήσουμε με την εξής παραδοχή:
«Ό,τι ονειρεύεστε και ό,τι σκέφτεστε μπορείτε να το κάνετε. Η τόλμη έχει ευφυΐα, μαγεία και δύναμη. Ξεκινήστε τώρα»
Στη συνέχεια σας παραθέτω κάποιους τρόπους οι οποίοι εμένα προσωπικά με βοηθούν στο να μπαίνω στη ροή της υλοποίησης των ιδεών μου. Αυτοί οι τρόποι έχουν προκύψει από την ενοποίηση διαφόρων καλών πρακτικών διαφόρων επιστημονικών πεδίων καθώς και από τη βιωματική γνώση ανθρώπων των οποίων παρακολουθώ τη ζωή και τη δουλειά τους αλλά και από τη βιωματική γνώση ανθρώπων με τους οποίους έχω συνεργαστεί. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο… Όμως τίποτα δεν γίνεται χωρίς «πόνο», χωρίς κόπο.
1. Δεσμευτείτε
Όταν ξεκινάει ένα project συντάσσεται ένα Καταστατικό Έργου-Project Charter το οποίο, όπως μου αρέσει λέω… αποτελεί μία μικρογραφία, ένα snapshot του αναλυτικού Πλάνου Διαχείρισης Έργου-Project Management Plan.
Αυτό το έγγραφο μας βοηθάει να βάλουμε σε σειρά τις σκέψεις μας και να τις μεταφράσουμε σε δράσεις με συγκεκριμένο προϋπολογισμό, που πρέπει να υλοποιηθούν σε συγκεκριμένο χρόνο λαμβάνοντας υπόψη ρίσκα και συγκεκριμένες παραδοχές.
Όμως, το πιο βασικό τμήμα του Καταστατικού Έργου είναι το σημείο στο τέλος του όπου βάζει την υπογραφή του ο Project Manager. Αυτή η υπογραφή αντικατοπτρίζει τη δέσμευσή του στο έργο.
Για κάθε ιδέα μου λοιπόν δημιουργώ ένα Project Charter το οποίο με βοηθάει αρχικά να αποφασίσω τελικά αν αξίζει να την υλοποιήσω ή όχι. Αν αξίζει, τότε δεν μένει παρά να δεσμευτώ σ’ αυτό το project.
2. Απλά Δράστε
Αφού λοιπόν δεσμευτούμε στη συνέχεια αρχίζουμε και προσθέτουμε λεπτομέρειες στο Καταστατικό Έργου το οποίο αρχίζει και παίρνει τη μορφή ενός Πλάνου Διαχείρισης Έργου. Το μυστικό είναι να μην ξοδέψουμε πολύ χρόνο στην ανάλυση-το μυαλό μας έχει αυτή την τάση γιατί όπως είπαμε υπάρχει η αντίσταση στη δράση. Ξεκινήστε να δουλεύετε πάνω στην ιδέα σας. Αρχίστε να κάνετε κάτι που θα αλλάξει την ενέργειά της και από μία σκέψη που έγινε λέξεις να αρχίσει να παίρνει μία μορφή.
Δεν χρειάζεται να ακολουθήσετε τη «γραμμικότητα», δηλαδή να υλοποιείτε με βάση μία συγκεκριμένη σειρά τις επί μέρους εργασίες/δραστηριότητες.
Όταν έχω να συντάξω ένα έργο ή να κάνω μία έρευνα αγοράς ή να ξεκινήσω τη συγγραφή ενός άρθρου ή να δημιουργήσω το εκπαιδευτικό υλικό ενός workshop ένα είναι σίγουρο. Τις περισσότερες φορές με πιάνει αυτό που αποκαλώ «βαρεμάρα» (με άλλα λόγια εμφανίζεται η αντίσταση). Κάθομαι μπροστά στην οθόνη του Η/Υ και αντί να δουλέψω παίζω κάποιο παιχνίδι ή χαζεύω στο Google. Για να το καταπολεμήσω… σκέφτομαι τι θα μου ήταν πιο ευχάριστο, τι θα ήταν πιο fun να κάνω εκείνη τη στιγμή από όλες τις δράσεις της εργασίας που έχω να διεκπεραιώσω. Να διαβάσω ένα βιβλίο σχετικό, να κάνω έρευνα στο διαδίκτυο, να ανοίξω το Corel και να σχεδιάσω μια εικόνα σχετική, να κάνω ένα chart στο Excel; Ξεκινάω μ’ αυτό και τελικά βλέπω ότι μπαίνω στη ροή. Και όταν είσαι στη ροή, μ’ έναν μαγικό τρόπο γίνεσαι πιο δημιουργικός. Οι αντιστάσεις σπάνε, η «βαρεμάρα» εξαφανίζεται. Έτσι η εικόνα που δημιουργώ στο Corel με οδηγεί στο να ψάξω στη βιβλιογραφία για στοιχεία που θα με βοηθήσουν να την εμπλουτίσω. Όμως αυτά τα στοιχεία αποτελούν μέρη του όλου έργου και σιγά σιγά παίρνουν τη θέση τους μέσα σ’ αυτό.
Στο τέλος κάθε εβδομάδας κάνω μία αξιολόγηση για το πού βρίσκομαι και τι χρειάζομαι για να προχωρήσω και να ολοκληρώσω το έργο μου. Εκπλήσσομαι για τον όγκο της δουλειάς που έχω βγάλει χωρίς να το καταλάβω μέσω αυτής της «disruptive», της φαινομενικά μη οργανωμένης διαδικασίας!
3. Οπτικοποιείστε
Δημιουργείστε ένα σχέδιο που να αποτυπώνει την ιδέα σας. Κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε πώς θα είναι η ιδέα σας ολοκληρωμένη με κάθε λεπτομέρεια. Προσπαθήστε να το αποτυπώσετε στο χαρτί. Ναι, χρειάζεται να δουλέψετε με χαρτί και μολύβι γιατί αυτή η πρακτική προάγει τη δημιουργικότητα. Το αποτέλεσμα, αυτή τη ζωγραφιά δηλαδή, τοποθετήστε την κάπου που να μπορείτε να έχετε συχνή οπτική επαφή.
Σας υπενθυμίζει το στόχο!
4. Αυτο-παρακινηθείτε
Πώς;
Ένας τρόπος είναι να δείτε το όλο project που εκφράζει την ιδέα σας σαν ένα παιχνίδι. Και τα παιχνίδια αν μη τι άλλο μας διασκεδάζουν. Μιλούν στους εσωτερικούς μας παρακινητές. Κάθε φορά που θα έχετε μπροστά σας ένα παραδοτέο από μία δραστηριότητα του project σας κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας. Φυσικά και η ικανοποίηση που προκύπτει από την ολοκλήρωση μιας φάσης, μιας εργασίας είναι από μόνη της ένα δώρο. Όμως τα υλικά αγαθά κάνουν κι αυτά τη δουλειά τους. Φάτε ένα γλυκό που σας αρέσει, αγοράστε ένα ρούχο ή ένα βιβλίο που θέλατε εδώ και καιρό. Τα υλικά αγαθά λειτουργούν ως υπενθυμίσεις των επιτυχιών μας. Αν πάλι το παραδοτέο σας είναι πολύ σημαντικό για την υλοποίηση της ιδέας σας, είναι δηλαδή ένα milestone-ορόσημο, τότε μπορείτε να κάνετε ένα πιο «ακριβό» δώρο στον εαυτό σας… ένα ταξίδι σε ένα μέρος που αγαπάτε.
5. Βάλτε Deadlines
Όταν κάνουμε το χρονοπρογραμματισμό ενός έργου αναγκαζόμαστε δίπλα σε κάθε εργασία/δραστηριότητα να βάλουμε μία χρονική διάρκεια ολοκλήρωσής του. Αυτό μας βοηθάει να μένουμε εστιασμένοι στο σκοπό μας (δηλαδή στην υλοποίηση της ιδέας μας!) Εμένα με βοηθάει να λέω και να γράφω δίπλα ότι αυτό το task θα πρέπει να το τελειώσω… χθες! Όσο πιο strict είναι τα deadlines μου τόσο πιο καλά λειτουργούν σε μένα. Όμως όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Το θέμα είναι να θέσετε χρονικά όρια. Το αν θα είναι χαλαρά ή αυστηρά είναι δικό σας θέμα.
Το Ταξίδι της Ιδέας σας
Όλα όσα προανέφερα είναι τρόποι που μας βοηθούν να ξεπεράσουμε τις αντιστάσεις μας και υποστηρίζουν την υλοποίηση των ιδεών μας.
Πιστεύω ότι το να δημιουργήσεις ένα προϊόν, μία υπηρεσία, κάτι είτε υλικό είτε άυλο από μία ιδέα έχει φοβερό challenge και suspense!
Είναι ένα ταξίδι. Και για να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα όποια θέματα προκύπτουν και τελικά να είμαστε αποτελεσματικοί χρειάζεται να έχουμε και τις κατάλληλες δεξιότητες και ικανότητες.
Θα σας συμβούλευα να κατεβάσετε το Δωρεάν Οδηγό Διαχείρισης Ιδέας που έχω δημιουργήσει με τίτλο «Το Ταξίδι της Ιδέας σας» ο οποίος μέσα από 29 ερωτήσεις που πρέπει να απαντήσετε σας βοηθάει να:
- ανακαλύψετε τις δυνάμεις και τις αδυναμίες σας
- βρείτε τα dots σας
- κάνετε focus στο πώς θα μπορέσετε να εξελιχθείτε
- τεστάρετε σε μία πρώτη φάση κατά πόσο εσείς και η ιδέα σας είστε ώριμοι για άμεση δράση
- σκεφτείτε τρόπους δράσης ώστε να υλοποιήσετε τις ιδέες σας
- φτάσετε πιο κοντά στο Vantage Angle σας
- μάθετε τι χρειάζεστε για να διαχειρίζεστε τις ιδέες σας αποτελεσματικά!!!
Το ταξίδι μόλις άρχισε! 🙂
Δήμητρα Ζερβάκη, EMBA, PMP, TTT
Πηγές:
Resistance and Self-Loathing By Steven Pressfield: http://www.stevenpressfield.com/2013/11/resistance-and-self-loathing/
Quote by William Hutchinson Murray: https://www.goodreads.com/author/quotes/5984606.William_Hutchison_Murray
Handwriting vs typing: is the pen still mightier than the keyboard? By Anne Chemin: http://www.theguardian.com/science/2014/dec/16/cognitive-benefits-handwriting-decline-typing
Photo credit: via Flickr the_fafa